„W końcu, czym jest życie? Przyszłość jest nieznana – nie wiemy co przyniesie. Obecna chwila jest tylko mgnieniem, a przeszłość stanowi długą historię."Isaac Bashevis Singer „Naftali gawędziarz i jego koń Sus"

Biłgoraj został założony przez Adama Gorajskiego przy szlaku biegnącym z Przemyśla i Jarosławia do Lublina. Nazwa Biłgoraj jest przypuszczalnie starsza od samej osady. Składa się z dwóch członów – „Goraj” (miejsce górzyste) oraz „Biel” (biały).
Prawdopodobnie wzniesienie nad Ładą nazywano „Białym Gorajem”. Nazwę tę zapisywano najpierw jako „Biełgoraj’, a następnie Biłgoraj. Dzięki zasługom założyciela w 1578 r. Biłgoraj otrzymał prawa miejskie oparte na prawie magdeburskim.

Czytaj więcej

Pod względem wyznaniowym ludność Biłgoraja do pierwszej połowy XX w. była bardzo zróżnicowana. Największy odsetek mieszkańców miasta stanowili żydzi i katolicy; ponadto żyło tu wielu unitów, prawosławnych i protestantów.

W roku 1827 Żydzi biłgorajscy stanowili 33% ogółu mieszkańców miasta. W roku 1899 na 8953 mieszkańców Żydzi stanowili już 42,5%. W 1921 roku obszar miasta wynosił 1656 ha. Mieszkańców natomiast było 5603, w tym 3715 ludności żydowskiej. W kolejnych latach liczba mieszkańców miasta stale się powiększała. W sierpniu 1939 roku wynosiła już 8270 mieszkańców, w tym 3175 Polaków, 5010 Żydów i 85 Ukraińców. Podczas II wojny światowej wymordowano ok. 80% ludności żydowskiej.

Czytaj więcej